 |
| Map Wes Papua Indonesia |
Onderstaand artikel bestaat uit gedeeltes van publicaties op andere
sites en de links daarnaartoe, met dank aan @PurePapua. Er een eigen
verhaal van maken is feitelijk de taak van de dames en heren
journalisten en de krantenredacties in NL, maar we weten allemaal wat we
aan die mensen hebben: niks nul nada zip. In mijn opinie wordt 80% van
wat er werkelijk gebeurt in de wereld verzwegen en de 19% waarvan
bericht wordt, bestaat uit politiek (correct) gestuurde propaganda en
prietpraat (1% wil nog wel eens door de (zelf)censuur glippen en
redelijk conform de waarheid zijn). Het klopt, dat de Indonesische
autoriteiten het journalisten onmogelijk maken daar te werken, maar dat
zou juist alle alarmbellen moeten doen rinkelen en een aansporing moeten
zijn voor een echte (!) journalist om de zaak te onderzoeken.
Sluipende genocide in West-Papua
Er speelt zich een proces af van sluipende genocide op de
westelijke helft van het eiland Nieuw-Guinea. Op het voormalige
Nederlandse deel van Nieuw-Guinea, dat via een door velen als schandalig
betiteld referendum in 1969 in Indonesische handen kwam, zijn veel
politieke moorden gepleegd. Maar de Indonesische militairen hebben zich
ook schuldig gemaakt aan massamoorden.
De Biak-massamoord is een trieste gebeurtenis die destijds in de
reguliere media voorkwam. De meeste moorden zijn echter nooit in de
krant verschenen. Daarvoor zijn verschillende redenen aan te voeren. Ten
eerste mogen er geen journalisten naar het Indonesische Papua. De
regering en de militaire leiding zijn bang dat journalisten gaan
schrijven over de misstanden die plaats vinden in de Indonesische
provincie. Een tweede reden is dat er vrijwel geen hulporganisaties
worden toe gelaten in Papua. Een derde reden is dat de kerken, de
Papua´s zijn christelijk, geen bekendheid geven aan de onderdrukking van
de Papua´s. Een vierde reden is dat de Papua´s geen eensluidende groep
mensen zijn, maar dat er verschillen bestaan tussen Papua´s onderling in
hun opvatting en visie.
Yale rapport
De gerenommeerde Amerikaanse Universiteit Yale (Yale Law School)
bracht in november 2003 een rapport uit met betrekking tot de situatie
van de mensenrechten in West Papua sinds de inlijving van het gebied
door Indonesië na de zogeheten "Act of free Choice" in 1969. De titel
van het Rapport luidt: "Indonesian Human Rights Abuses in West Papua:
Application of the Law of Genocide to the History of Indonesian
Control." De Nederlandse vertaling luidt ongeveer als volgt:
"Indonesische Mensenrechtenschendingen in West Papua: Toepassing van de
Wet van Genocide op de Geschiedenis onder Indonesisch Bewind." Het 76
pagina's tellende rapport gaat uitvoerig in op de door Indonesië in de
loop van 40 jaar bezetting (1963 – 2003) begane wandaden, gemeten naar
Internationale normen met betrekking tot genocide.
Het Rapport beschrijft hoe sinds de Indonesiërs de macht over het
gebied krijgen middels de bovengenoemde "Act of Free Choice" van 1969
de Papua´s behandeld zijn als tweederangsburgers in hun eigen land,
beroofd van hun recht van zelfbeschikking en onderworpen aan ernstige
mensenrechtenschendingen, begaan door Indonesische autoriteiten. Men
noemt de gewelddadige militaire campagnes en buitenrechterlijke moorden
op duizenden West Papua´s. Duizenden zijn onderworpen aan martelingen,
verdwijningen, willekeurige arrestaties, detenties, verkrachting of
andere vormen van serieus mentaal en lichamelijk letsel. De Indonesische
regering verjaagt de West Papua´s van hun land, exploiteert hun
natuurlijke rijkdommen, vernietigt hun eigendommen en gewassen, minacht
en vernietigt hun cultuur, en sluit hen uit van de hogere
gouvernementsfuncties, het zakenleven en goed onderwijs.
Onder de link het eerste deel van de visie van Zacharias Sawor op het Yale's rapport inzake mensenrechten in West Papua
Een aantal publicaties in het Engels.
Zie voor actuele ontwikkelingen:
Free West Papua (NL)
Voor de Twitteraars, volg
@PurePapua
@westpapuamedia
@FreeWestPapua
@etan009
@akrockefeller
0 Komentar Anda:
Post a Comment
Your Comment Here